Otel ve Restoran

         Size daha önce bahsettiğim gibi 3 aylık bir evden uzak sezonda çalışma sürem oluyor ve biraz bu konudan bahsetmek istiyorum daha sezonun 1.5 ayı geride kaldı tam ortadayım.. İnanın bana sandığımdan çok daha zorluyor aslında şeflerim uyarmıştı ama deneyimlemek istedim her zaman ki gibi ve beni zorlayan öyle iş saatleri ve ağır iş temposu değil bahsettiğim ben İNSANLARDAN bahsediyorum. Çok fazla farklı insan ile birlikte çalışıyorum. Öncelikle buraya gelme sebeplerimi açıklayayım yoksa size yasadıklarımdan bahsettiğimde "BU KIZ DELİRMİŞ Mİ NEDEN BURADA ÇALIŞIYOR "sorusu aklınıza gelmesin. Öncelikle kız ve evin en küçük çocuğu olduğumdan zaten ailem fazlasıyla bana düşkünler bana benden ilk defa bu kadar uzun bir süre ayrı kalıyorlar. Seneye üniversiteye gideceğim zaman da şehir değiştirmeyi ya da ayrı eve çıkmayı düşünüyorum İzmir'de kalsam da. İlk nedenim tabi ki ailemin benim yokluğuma alışması aynı zamanda benim de onlarsız bir hayata artık yavaş yavaş hazırlanmam gerektiği. İkinci nedenim ailemin biraz içinin rahat etmesi için tanıdıkları arkadaşlarım ve otel ile birlikte çalışmam. Bu nedenler tamamiyle beni buraya sürükledi tabi ki daha iyi şartlarda ve daha iyi bir maaşla çalışabilirdim ama aile de önemli. Gelelim yaşadıklarıma...
            İlk günlerde herkes bana delirmiş gibi geldi tamam ben de pek normal sayılmam ama buradakiler farklı. İlk önce ustadan bahsedeyim benim çalıştığım usta ayıptır söylemesi tam bir patron yalakası ondan bir sey öğrenemiyorum her sorduğumu "BEN PROFESYONEL BİR AŞÇI DEĞİLİM BİLMİYORUM" diyerek yanıtladığından artık bir şey sorma gereğinde bulunmuyorum. Ve tahmin edersiniz ki 3 ay çöpte...
Gelelim patronlara. Birden fazla patron olması ve hepsinin ayrı kafada farklı düşüncede olması çıldırmama yetebilecek bir durum. Size küçük bir örnek olarak şunu söyleyebilirim ki biri domatesi ince doğra derken diğeri kalın doğra diyor kısacası şu standart olan değil kendilerinin nasıl sevdikleri önemli olan. Ve gelelim şu konuya otelcilikte bir işinin olması gerekiyor yani sıcak mutfakta çalışıyorsan sıcak olan yemeklerini yapıp çıkarsın ama burada öyle değil yani size önerim az kişi kapasiteli  otellerde çalışıyorsanız bunları göz önünde bulundurun. Çünkü departman olayı yok ve 2 kişi çalışıyorsunuz her şeyi yapmak zorundasınız ama kendinizi geliştireceğiniz temel alabileceğiniz bir mutfak olur kendileri. 

           Ve her gün aynı işi yapmak beni sıkıyor restoranın ruhuma verdiği zevki burada yaşayamıyorum. Ruhum burada ölüyor gibi hissediyorum her şey yavaş sakin ve monoton. Size biraz da günlük rutinimden bahsedip restoran ve otelcilik hakkındaki düşüncelerimden bahsetmek istiyorum. Sabah 08:00 da mesaim başlıyor 10.00 a kadar kahvaltı veriyorum sonra aşağı mutfağa inip personel yemeği, meze, salata, zeytinyağlı ve aksam yemeğini yapıyoruz  usta ile birlikte saat 13:30 - 14.00 arasında antreye çıkıyorum ki bir diğer pişmanlığım antre ile çalışmak bana bu olay çok yorucu geliyor. Antreden bahsedecek olursak sezon otelciliğinde verilen saati uzun olan bir dinlenme arası. Ben bunu genelde denize girerek, kitap okuyarak, uyuyarak geçiriyorum. Saat 17.00 da mesaim tekrar başlıyor ve akşam için karbonhidrat grubunu yapıyoruz salatalardan taze olarak çıkması gerekenleri yapıp açık büfeyi açıyoruz. Servise ben çıkmak istemediğimden mutfakta kalıyorum akşam yemeği boyunca çünkü insanlarla iletişim kurmak burada olduğundan çok daha zor insanlar güler yüzlü değil ve dengesizler. Genelde  mutfakta kalıp sabah için börek yapıyorum ve mutfak temizliği yapıp çıkıyorum. Gelelim otelcilik ve restorancılık hakkındaki fikirlerime.
        Öncelikle belirtmek isterim ki bu görüşüm kişisel ve herkese göre değişebilen fikirlerdir .
        Ben restoran da çalışmayı daha fazla seviyorum. Çok daha fazla iş ile ugraşıyorsunuz (mice an place)  aslında ama çok daha eğlenceli öncellikle eğitimli şeflerle çalışıyorsam bu bana ayrı keyif katıyor. Restoranda yeri geliyor garson yeri geliyor bulaşıkçı yeri geliyor aşçı yeri geliyor şef sen oluyorsun ama yaptığım her işten zevk alıyorum. 18 saat çalışmak bana restoranda ağır gelmiyor ama otelde 10 saat beni çok yoruyor. Otelde ise garsonda bulaşıkçıda aşçıda olabiliyorsun ama bu işler beni yoruyor, geriyor, ruhumu öldürüyor. Seni çömez olarak görüp iş kitlemeye çalışan çok fazla insan oluyor sizin bunlarla başa çıkmanız tamamiyle tecrübe ve olgunluğunuza bağlı biraz da insan ilişkileri önemli tabii. Otelde garson ayrı bulaşıkçı ayrı olduğundan bu işleri siz yapıyorsanız ve yapmışsanız bu işten sıyrılmanız çok zordur yani şundan bahsediyorum bulaşıkçı gelip sizin karşınızda çay içerken ustanız size "BULAŞIKLARI YIKA." diyebiliyorsa ve siz yıkıyorsanız daha pişmeniz lazım demektir ama yok "BEN BULAŞIKÇI DEĞİLİM AŞÇIYIM MESLEĞİ ÖĞRENMEYE KENDİME BİR ŞEY KATMAYA GELDİM." Diyebiliyorsanız olmaya başlamışsınız demektir. Bu otelde çalışmak beni olgunlaştırdı hangi durumda ne yapabiliceğimi daha iyi kavrayabilir hale geldim sanırım tek katkısı da bu oldu eh bir de ahlaki olarak ustam sayesinde geliştiğimi de söylemeliyim ve şunu fark ettim karşıdaki insan alaylı olsun eğitimli olsun hep öğreneceğiniz bir şey vardır ve öğrendiğim en güzel şeylerden biri de 'Eğer mutfakta ki tek bir pirinç tanesinin kıymetini bilmiyorsanız işinize olan saygınız ve çiftlikteki insana saygınız olmadığı süreçte içinizde bir şeyler eksik oluyor' önemli olan o pirinç tanesinin ve çiftçilerin, toprağın suyun  kıymetini bilerek yemek pişirmek ve sonra size saygı duyulmasını bekleyebilirsiniz....
       Bu günün dipnotu olarak şunu söylüyorum sizlere..
       EN KÖTÜ YERDE DE EN İYİ YERDE DE ÖGRENEVİLECEĞİNİZ BİR ŞEY BULABİLİRSİNİZ.YETER Kİ SİZ ÖĞRENMEK İSTEYİN

        BIÇAĞINIZ,SORULARINIZ,ZEKANIZ KESKİN OLSUN ŞANSA İHTİYACINIZ OLMASIN...