Aşçılığa Olmaya Nasıl Karar Verdim(2) ?

Fazla kitap okuyup ders çalışıyorlardı başarılı ve hedefleri olan insanlarla birlikte konuşamıyordum bile çünkü genelde konuştukları çoğu konu ya kitap üzerine ya lise üzerine ya da tamamen ders odaklı oluyordu. Bu konuda benim bilgim olmadığından bir süre aralarına giremedim. Kitap okuma saatlerinde resim çiziyordum seviyordum resim çizmeyi fakat pek yeteneğim yoktu. Sonra ani bir kararla içimden evdeki kitaplardan birini okuma isteği geldi. Hiç araştırma yapmadan aldım bir kitabı elime ilk romanım olan Peyami Safa'nın Dokuzuncu Hariciye Koğuşu'nu tam bir yılda bitirdim. Bir baktım kitap okumadan yapamıyorum. Dönemimin okumayı en sevdirici kitap olarak gördüğüm Saftrik'in günlüğünü alıp okumaya başladım ama beni cezbeden o zamanlar kitabın içeriği değil kapağıydı. İçindeki yazıların kısa olması da kitabı hemen bitirmemi sağlıyordu ve çok kitap okuduğumu düşünmeye başlayıp diğer kitaplara yöneldim. Şuanda tam bir kitap okuyucusuyum elimden geldiğince kitapları takip etmeyi seviyorum okumayı öğrenmeyi seviyorum. 7. sınıfın sonuna doğru herkes hedefini koymuş ve lise sınavlarına çalışmaya başlamıştı. Ben ne yapacağımı düşünürken annemle konuştum araştırma yapmadığım için meslekleri de pek bilmiyorum tabii dedim ‘’mutfakta çalışan kimse yok mu? Herkes kendi yemeğini kendimi yapıyor.’’ ‘’Hayır dedi aşçılar yapıyor işleri yemek yapmak ama sen yapamazsın sen bir kızsın ileride zorlanırsın’’ dediğinde içimdeki hırs uyandı. Kişiliğimi keşfetmeye başladım araştırmaya başladım öğretmenlerime sordum yönlendirdiler. 7. sınıfı teşekkür belgesiyle bitirdim ve hemen her yıl yaptığım gibi dedeme gittim karnemi göstermeye konuşurken 'Eee ne olacaksın bakalım? ' dediğince net bir şekilde aşçı olacağım dedim. Aldığım tepki her zamanki gibi yapamazsın sen oluyordu. Her bu cevabı duyduğumda hırsım kabarıyordu ve daha da istiyordum bu mesleğe girmeyi o yıl derslerime çok fazla önem verdim ve Anadolu lisesine girebilecek puanımı aldım ve sonra geldi tercih günleri dershane rehberlik öğretmenim istediğim okulu en sona yazdı. Meslek lisesi olduğundan hep en başa Anadoluları yazdı okulum 25. Sıradaydı. Okula kayıt yaptırmaya giderken babamla gittik ve yüzümden ne kadar mutsuz olduğumu gördü sonra ‘’Gel yeni tercih kağıdı alalım ve tercihini istediğin gibi yap bir şeyden pişman olacaksan kendi kararından pişman ol başkasını dinlediğin için değil önemli olan senin şuanda ne istediğin önemli olan eğer bir kaç yıl sonra hata yaptığını anlarsan önünde bir sınav daha olacak orda kararını ve hayatını tekrar değiştirebilirsin’’ dedi. Ben tek tercihle ve istediğim okulla müdürün odasına gittim 5 okul yaptı zaten istediğim okulun puanından 110 puan daha fazla almıştım kesin o okul yeni okulum olacaktı. Gel zaman git zaman okulum belli oldu istediğim okula gidip kayıt yaptırdım. Hazırlığımı yapıp başladım 9. sınıfa deli gibi hırs vardı içimde yiyecek ve içecek hizmetlerini oldurmam lazım başka çaresi yok diye içim içimi kemiriyor her gün okula mutfağın önünden geçerek 'bak burası senin  hedefin ona göre çalış'  diyordum o günün verimli geçmesi için. Yıl bitti tercihimi yaptım ve kazandım artık ikinci adımımı atmıştım. Gayet heyecanlıydım mutluydum hırsım hala içimdeydi öğretmenlerimizle tanıştık ettik gruplarımız belli oldu ben grup şefi oldum tabii her şeyi öğrenmek için öğretmenimle iyi bir bağ kurmak için, sonra projeler üzerinde çalıştım ödevlerimde hep yaratıcılık ekleyip ön plana çıktım her derste farklı bir fikir sunuyordum ve içimdeki isteği aşkı ve sevgiyi tüm öğretmenlerim fark etti o günden sonra adım şef oldu şefliğin gerçek anlamını hak ettiğimden değil şefliğe aşık olduğum içindi yoksa ben de biliyordum. Hiç bir zaman o unvanı göğsümde taşımaya layık görmeyecektim. Bu şekilde 1. sınıfta bitti bu yıl menü kartı üzerine ve pano üzerine çalıştım. Aynı zamanda mutfak için alt yapı oluşturdum. 11.sınıfımı size ayrıntılı anlatacağım. En fazla bu yılda olaylarım oldu bu yılı şuanda yaşıyormuş gibi ayrıntılı anlatacağım çünkü kişiliğim tam anlamıyla bu zamandan sonra gelişmeye başladı.